Kroos

Plant van de maand

Dit vond ik wel zo’n leuke ontdekking, dat kroos eetbaar is! En zoals dat gaat (bij mij in ieder geval): ik ben daardoor veel beter naar kroos gaan kijken. Heb ontdekt dat er in de vijver bij mijn huis 2 soorten door elkaar groeien, dat was me anders denk ik nooit opgevallen. Het is een interessante eetbare plant. Je kan er gemakkelijk veel van verzamelen, en het bevat tot 40% eiwitten. Er lopen allerlei onderzoeken om kroos te kweken als voedsel voor mens en dier.

 

Herkennen

Er zijn verschillende soorten kroos. Het goede nieuws is, dat alle in Nederland voorkomende soorten eetbaar zijn. Het zijn kleine felgroene drijvende plantjes, de kleinste bloeiende planten die er zijn. De meeste soorten hebben 1 of meer piepkleine worteltjes eronder hangen. Ze groeien liefst in stilstaand water. Veel voorkomende soorten zijn Klein Kroos (Lemna minor): kleine platte ovale blaadjes, vaak 3 bij elkaar met 1 worteltje per blad. En Wortelloos kroos (Wolffia arrhiza): piepkleine groene bolletjes, zonder wortel.

Oogsten

Ik oogst het met een zeef of schuimspaan of iets dergelijks. Je schept het gewoon van het water af. De vraag is natuurlijk: waar?? Kroos groeit in stilstaand water, wat niet altijd even fris is. Het belangrijkste is natuurlijk, dat er geen gifstoffen (bv bestrijdingsmiddelen of zware metalen) inzitten. Ik kies dus plekken uit waar niet gespoten wordt, bijvoorbeeld in woonwijken. Theoretisch zou je kroos rauw kunnen eten, maar dat gaat om in schoon water gekweekt kroos. Omdat ik het altijd uit een vijver haal, eet ik het nooit rauw. Ik kook het, of stoom het in een stoommandje. Laat je neus je de weg wijzen. Als de vijver enorm naar 'slootwater' ruikt, ruikt het kroos ook zo, ook na wassen en stomen (ja, ik spreek uit ervaring ;-). Tot nu toe is mijn bevinding, dat een vijver/sloot waar deels kroos in zit, meestal frisser ruikt dan als het water volledig bedekt is met kroos.

 

Bereiden en eten

Na het oogsten was ik het eerst thuis. Ik doe steeds een flinke hand kroos in een bak water. Dan pluk ik met de hand alle drijvende frustsels (takjes, slakjes etc) eruit, eventueel zand zinkt naar de bodem. Dan schep ik het gewassen kroos eruit (met een zeefje of met m'n handen). Vervolgens kook ik het, of ik stoom ik het in een stoommandje, zodat alle bacteriën stuk gaan.

De gestoomde kroos doe ik door soep en in smoothies. Wat hilarisch is: zelfs gekookt drijft het nog, je krijgt dus een prachtig kommetje soep met drijvend kroos erop. Op een smootie drijft het niet trouwens, dan is het gepureerd. Hoe ik kroos het meeste gebruik, is gedroogd. Na het stomen droog ik het op een bakplaat (op 50 graden in de oven met de deur op een kier). Het gedroogde kroos voeg ik toe aan crackers en broden.

Kroos is rijk aan eiwitten. De plantjes worden ook wel waterlinzen genoemd! Eerlijk is eerlijk, ik eet het niet voor de smaak ;-). Het smaakt niet echt ergens naar, soort sla. Maar is dus wel echt een voedzame aanvulling op je maaltijd.

 

Veel pluk- en eetplezier,

Aukje